UNULAUNU (one to one,-en) is Romina Grillo, Ciprian Rasoiu, Liviu Vasiu, Matei Vlasceanu and Tudor Vlasceanu. They first joined forces in 2010 driven by a simple wish of doing architecture and later found enough commune and also conflictual points to convince them that they should work together. The first project they worked on was the competition and building of the national pavilion of Romania at the Biennale di Architettura of Venice 2010. The success at the prestigious exhibition and the fruitful collaboration gave us the opportunity to start an office.
For this exhibition they wanted to build architecture, rather than to exhibit it. UNULAUNU doesnt want to have a mediation of representation between the work and the viewer. In architecture, that means scale one to one. This is a persisting thought process that underlines all of their work. Also, the idea was to challenge the ephemeral character that seems to be inbuilt in the common understanding of any exhibition. In short, the exhibition in the Kolektiv Gallery is an ensemble that will continue its life even after the exhibition is over.
UNULAUNU (srpski: jedan prema jedan) je rumunski arhitektonski biro koji čine Romina Grillo, Ciprian Rasoiu, Liviu Vasiu, Matei Vlasceanu i Tudor Vlasceanu. Oni su se prvi put okupili 2010. godine sa jednostavnom idejom i željom za bavljenjem arhitekturom, dok su kasnije ustanovili da postoji dovoljno zajedničkih uverenja da ih ubedi da nastave sa daljim zajedničkim radom. Prvi projekat na kome su radili je bila izgradnja rumunskog nacionalnog paviljona na Venecijanskom bijenalu arhitekture 2010. godine. Uspeh koji su doživeli na prestižnom događaju, kao i saradnja koju su tamo ostvarili je bila prilika za otvaranjem arhitektonskog biroa.
Za svoju izložbu u galeriji Kolektiv, ideja UNULAUNU je bila da gradi arhitekturu, a ne da je izlaže. Autori izložbe žele da uklone postojanje medija između prikazanog rada i njegovog posmatrača, što u arhitekturi podrazumeva razmeru jedan prema jedan, koja je istovremeno način razmišljanja koji predstavlja osnovu za celokupan rad ovog biroa. Pored toga, UNULAUNU teži da se suprotstavi efemernosti koja je usađena u konvencionalno shvatanje izložbi, ideja ovog rada bila je da on nastavi svoj život u prostoru galerije Kolektiv i nakon što je izložba završena.